I love Tasmania!

Jaja nu alweer een berichtje dat is snel, haha ik weet het! Komt omdat ik nu al 19uur op het vliegveld zit te wachten en nog 5 uur te gaan heb! Nu hier te zijn op het vliegveld in Sydney waar bijna 4 maanden geleden het avontuur begon is best vreemd, maar we gaan op naar het nieuwe avontuur Nieuw Zeeland!

zoals de titel al zegt ben ik afgelopen week op Tasmania geweest en wat een geweldig eiland is dit! Ik zal dan maar bij het begin beginnen.

dinsdag 28 januari was het dan zover om Melbourne na 2 weken te verlaten om door te vliegen naar Tasmania. Eerst wou ik de boot nemen maar ik schrok een beetje van de prijs.... het goedkoopste ticket was 206 dollar en dan zit je 12 uur op een boot niks te doen en met het vliegtuig ben je er binnen 1 uur en betaal je voor een enkeltje 80 dollar. Als arme backpacker wist ik dus snel mijn keuze te maken haha. Door de douane begon het ding te piepen waar je door heen moet lopen, schoenen uit... (haha op dit moment moest ik erg lachen, omdat ik dacht aan 6maanden geleden wanneer dit bij heit gebeurde!) Daarna werd mijn tas gecontroleerd op drugs... eindelijk mocht ik dan door lopen en was er niks aant handje. In het vliegtuig zat ik naast Gina een nl meid, waar ik de rest van de eerste dagen mee afgesproken heb. Maar daar straks verder over. De vlucht verliep redelijk soepel, totdat we bijna gingen landen..... veel turbulentie en zelfs mensen die begonnen te gillen, geen fijne ervaring kan ik je vertellen!
eindelijk aan de grond samen met Gina staan te wachten op onze bagage (duurde erg lang!) om vervolgens de shutlle bus te nemen naar het hostel. We zaten beide in een ander hostel maar wel dicht bij elkaar dus gelijk besloten om samen een pub op te zoeken. Een gezellige lokale soort dorpshuis gevonden waar een bigband speelde, super leuk!

ik verbleef in Hobart in het hostel the pickled frog, die brengen je op woensdag gratis naar Mona (museum wat erg bekent staat en niet zomaar een museum is). Omdat het vervoer gratis was dacht ik dat museum moet ik zien en ja het is zeker de moeite waard om heen te gaan! Bij de ingang krijg je een mobiel mee waar alle informatie opstaat van de kunstwerken etc wat daar tentoongesteld wordt. Hele aparte kunst en andere artistieke dingen zoals een waterval met woorden, een ferarri auto voor dikke mensen en zo nog veel meer...
na het museum ben ik de stad ingeweest, langs de haven gelopen, de belangrijkste gebouwen van Hobart gezien en nog naar de art gallery of tasmania geweest. 'S avonds weer afgesproken met Gina eerst samen koken en daarna weer door opzoek naar een pub. En wat een geniale avond was dit! Donderdagavond is blijkbaar de avond voor de lokale mensen om dronken te worden in de pub.. heel gesprek gehad met een man van 60 en een vrouw van 40, super aardige mensen maar zo dronken als wat! De man dacht zelfs dat ik hem wou en bleef maar zeggen dat ik beautifull ben en the most beautifull legs heb... uuhm jaaa dit was iets minder haha maar de barman schoot mij te hulp! Terug in het hostel zag ik tibo en felix (2franse jongens die ik heb leren kennen in het hostel in melbourne) daar nog gezellig bij gezeten en kreeg zelfs nog een lekkere nek/hoofdmassage, altijd welkom!:)

De volgende dag had het hostel weer een gratis shutlle bus alleen nu naar de top van de mount wellington! Wat een amazing uitzicht!! Samen met tibo en felix ben ik van de top naar beneden gelopen en ik ben vervolgens nog helemaal naar het hostel gelopen. Uiteindelijk heeft dit ons 7 uur gekost, pffff vermoeiend! Voornamelijk het laatste stuk wat ongelofelijk stijl was en ja dit kan ik niet echt handelen met mijn knieeen. De jongens wouden me wel helpej of mijn tas dragen, maar nee hoor Fiona is weer te koppig voor dit en wil alles zelf doen! Wat uiteindelijk leide in meer dan 30 minuten op mijn kont zitten en zo jaar beneden glijden haha... en ik kan je vertellen dit is niet erg comfortabel met alle losse stenen, naalden en takken van de bomen... maar goed ik heb het overleefd! De route was prachtig en ik zou het zo weer doen, maar ben blij dat ik niet helemaal omhoog ben gelopen wat moet dat lang geduurt hebben dqn bij ons haha. S avonds weer met Gina agezproken om samen te koken voor de laatste keer samen naar de pub te gaan, aangezien we beide morgen vertrekken. Ik ga een tour doen en Gina gaat wwoofen.

De tour:
Ik heb een 3 daagse wild west tour gedaan van Hobart naar Launceston via de organisatie Under Down Under. Hierbij ben je in een groep van ongeveer 20 mensen en je zit met alle groepen door elkaar. De eerste dag was het voornamelijk in de bus zitten met een paar highlights zoals: Russel falls, Lady barron falls, lake st clair, the franklin, queenstown en eindbestemming Strahan waar we gaan overnachten. Tijdens het rijden veel mooie natuur gezien! S avonds had het hostel een barbecue georganiseerd, erg gezellig gehad met zn allen.
De 2de dag zijn we eerst naar de Montezuma falls gelopen, dit is een wandeling van 3 uur return. Dus lekker lopen na zn lange dag als gisteren in de bus! Verder nog naar ocean beach geweest waar wat uitleg kregen over de geschiedenis van Tasmania.. en wat we vandaag gemist hebben, namelijk de zandduinen... hier hadden we helaas geen tijd meer voor, omdat een meisje uit de groep ziek was en die naar de dokter moest waardoor wij allemaal moesten wachten.. helaas maar niks aan te doen! S avonds met een aantal van de groep naar de theatrevoorstelling the ship that never was. Dit verhaal gaat over vroeger en werd erg leuk verteld, veel interactie met het publiek waardoor je wel op bleef letten. De boot werd vernoemd naar mij Fancy de mooie blonde zeemeermin haha.
De 3de dag moesten we vroeg op om het mooiste van tasmania te kunnen zien! Cadle Mountain! Hier konden we kiezen tussen 3 wandelingen, een 2uur duurdende easy walk langs de dove lake, een pittige klim omhoog en een makkelijke afdaling terug naar de marions lookout of een makkelijke klim en een pittige afdaling. Ik heb gekozen voor de pittige klim en de makkelijke afdaling. Nou die klim was inderdaad erg pittig, maar god wat de moeite waard! Super mooi uitzicht tijdens de wandeling en dan kom je op de top en dan is het enige wat je kan zeggen WOW. Nu ik hier op de top sta besef ik pas hoe blij ik mag zijn dat ik dit allemaal mag meemaken, waardoor ik hhier nog meer van geniet dan dat ik al doe. Deze wandeling duurde erg lang waardoor we nog maar 1 stop hadden vandaag en dat was in het plaatsje Sheffield. Vroeger wou hier geen hond komen en nu overstroomd het met toeristen, waarom? Omdat ze vroger allemaal buiten schilderijen hebben gemaakt op de muren van de huizen wat echt fantastisch is! Hierna doorgereden naar Launceston waar ik gedropt werdt bij mijn hostel en de tour helaas alweer afgelopen is.

In Launceston ben ik eerst gaan winkelen want veel kleding zitten gaten in of is gewoon helemaal versleten... om vervolgens smiddags weer een wandeling te maken naar Cataract Gorge Reserve, weer een hele mooie wandeling. Eerst een makkelijke route gedaan die voor iedereen toegankelijk is en de terug weg een tocht gedaan wat aangeschreven stond als erg stijl en alleen voor hikers haha ik dacht dat kan ik aan op kijn allstars. En ja hoor dat kon makkelijk! Deze wandeling was helemaal niet stijl of moeilijk vergeleken met de tocht van de mount wellington!

4februari had ik dan mijn vlucht naar sydney en moet ik met pijn in kijn hart afscheid nemen van het mooie Tasmania, wat toch wel echt 1 van de hoogtepunten is van mijn reis! Absoluut dat ik hier ooit nog een keer terug kom!
En dan in sydney begint het wachten op het vliegveld, omdat ik vond dat naar de stad te gaanen een hostel te duur is blijf ik 24 uur wachten op het vliegveld.... nu zijn er al 19 uur voorbij pfff.. opzich valt het best wel mee, heb nu eindelijk tijd om mijn serie Revenge te kijken haha. Het verveelende is dat je met al je bagage zit.. dus elke keer als je naar de wc moet of eten/drinken ophaalt moet je alles weer meezeulen en ik kan jevertellen ik heb veel spul... 20 kilo rugzak en 6 kilo handbagage, ja ik weet het dit is veeeeeeeel te veel... maar ik kan niks bedenken wat weg kan en ik kijk elke dag wat weg kan maar niks... haha..
Vannacht van 11pm tot 3am werd het vliegveld afgezet, maar waar ik zat bleef gelukkig open en zaten nog veel meer mensen te wachten. Nu is het bijna half 8 s ochtends dus nog maar 3 uur wachten voordat ik in kan checken en dan nog 2 uur wachten voordat ik het vliegtuig instap richting Auckland!!

veel liefs en de volgende blog zal zijn vanuit het mooie Nieuw Zeeland!